"Kto ufa Panu, jest szczęśliwy." - Prz 16:20b
Aby osiągnąć szczęście, nie mamy szukać skarbów tego świata, ani w zasadzie niczego nie mamy szukać, a jedynie ufać Panu. Co to znaczy ufać? Encyklopedia podaje, że Zaufanie jest wiarą w określone działania czy własności obiektu obdarzonego zaufaniem. Zaufanie sprowadza się więc do wiary. Wiara zaś jest pewnością tego czego się spodziewamy (Hbr 11:1), ale nie o wierze chcę dzisiaj pisać. W moim odczuciu istnieje różnica między wiarą i zaufaniem.
Przez długi czas swojego chrześcijańskiego życia wierzyłem w Boga i jego słowo. Co on napisał to stanie się, mówiłem, a jednak nie ufałem mu! Nie potrafiłem wyciągnąć ręki i powiedzieć "Tato przeprowadź mnie przez ten ogień przede mną" Słowo mówi, że Bóg mnie przeprowadzi, ale ja bałem się podać mu swoją rękę. Słowo mówi, że Bóg ma dobry plan dla mnie, ale ja bałem się zaufać mu, że np plan studiów, który w modlitwie napisałem jest dobry. Nie ufałem mu! Był Bogiem z książki (cudzym Bogiem), a nie tym którego znam na żywo. Myślę, że tego samego doświadczał Jakub, wierzył w Boga swojego ojca, ale mu nie ufał, aż do dnia w którym osobiście go poznał. Ta przemiana była tak duża, że Bóg nadał mu wtedy nowe imię 'Izrael'.
"Bóg jest Bogiem Izraela" - 1Moj 33:20 Co można przełożyć na stwierdzenie: "Od dziś Bóg mojego ojca jest moim Bogiem, ponieważ poznałem go osobiście".
Różnica między wiarą, a zaufaniem jest subtelna (O wierze możesz zobaczyć w poście Moc wiary w prawdę) W Biblii możemy znaleźć miejsca w których można stosować je zamienię, są jednak takie gdzie podkreślany jest aspekt osobistego poznania.
"Lecz ty nawróć się do swojego Boga, przestrzegaj miłości i prawa i zawsze ufaj swojemu Bogu!" - Oz 12:7
"Zaufaj Panu z całego swojego serca i nie polegaj na własnym rozumie! Pamiętaj o Nim na wszystkich swoich drogach, a On prostować będzie twoje ścieżki! " - Prz 3:5-6
"Powierz Panu drogę swoją, Zaufaj mu, a On wszystko dobrze uczyni." - Ps 37:5
"lecz ci, którzy ufają Panu, nabierają siły, wzbijają się w górę na skrzydłach jak orły, biegną, a nie mdleją, idą, a nie ustają." - Iz 40:31
Zastanawialiście się kiedyś jak bardzo mamy ufać? Zastanawiałeś się jak bardzo TY ufasz Panu? Kiedy następuje punkt złamania twojego zaufania? Jak dużo możesz znieść? Dawid, mąż według Bożego serca, miał ten punkt dość wysoko albowiem rzekł:
"Choćby wojna wybuchła przeciw mnie, Nawet wtedy będę ufał" - Ps 23:3b
"Ufaj, synu, odpuszczone są grzechy twoje" - Mat 9:2
"Ufaj, córko, wiara twoja uzdrowiła cię" - Mat 9:22
"Ufajcie, Ja zwyciężyłem świat" - Jan 16:33
Aby osiągnąć szczęście, nie mamy szukać skarbów tego świata, ani w zasadzie niczego nie mamy szukać, a jedynie ufać Panu. Co to znaczy ufać? Encyklopedia podaje, że Zaufanie jest wiarą w określone działania czy własności obiektu obdarzonego zaufaniem. Zaufanie sprowadza się więc do wiary. Wiara zaś jest pewnością tego czego się spodziewamy (Hbr 11:1), ale nie o wierze chcę dzisiaj pisać. W moim odczuciu istnieje różnica między wiarą i zaufaniem.
Przez długi czas swojego chrześcijańskiego życia wierzyłem w Boga i jego słowo. Co on napisał to stanie się, mówiłem, a jednak nie ufałem mu! Nie potrafiłem wyciągnąć ręki i powiedzieć "Tato przeprowadź mnie przez ten ogień przede mną" Słowo mówi, że Bóg mnie przeprowadzi, ale ja bałem się podać mu swoją rękę. Słowo mówi, że Bóg ma dobry plan dla mnie, ale ja bałem się zaufać mu, że np plan studiów, który w modlitwie napisałem jest dobry. Nie ufałem mu! Był Bogiem z książki (cudzym Bogiem), a nie tym którego znam na żywo. Myślę, że tego samego doświadczał Jakub, wierzył w Boga swojego ojca, ale mu nie ufał, aż do dnia w którym osobiście go poznał. Ta przemiana była tak duża, że Bóg nadał mu wtedy nowe imię 'Izrael'.
"Bóg jest Bogiem Izraela" - 1Moj 33:20 Co można przełożyć na stwierdzenie: "Od dziś Bóg mojego ojca jest moim Bogiem, ponieważ poznałem go osobiście".
Różnica między wiarą, a zaufaniem jest subtelna (O wierze możesz zobaczyć w poście Moc wiary w prawdę) W Biblii możemy znaleźć miejsca w których można stosować je zamienię, są jednak takie gdzie podkreślany jest aspekt osobistego poznania.
"Lecz ty nawróć się do swojego Boga, przestrzegaj miłości i prawa i zawsze ufaj swojemu Bogu!" - Oz 12:7
"Zaufaj Panu z całego swojego serca i nie polegaj na własnym rozumie! Pamiętaj o Nim na wszystkich swoich drogach, a On prostować będzie twoje ścieżki! " - Prz 3:5-6
"Powierz Panu drogę swoją, Zaufaj mu, a On wszystko dobrze uczyni." - Ps 37:5
"lecz ci, którzy ufają Panu, nabierają siły, wzbijają się w górę na skrzydłach jak orły, biegną, a nie mdleją, idą, a nie ustają." - Iz 40:31
Zastanawialiście się kiedyś jak bardzo mamy ufać? Zastanawiałeś się jak bardzo TY ufasz Panu? Kiedy następuje punkt złamania twojego zaufania? Jak dużo możesz znieść? Dawid, mąż według Bożego serca, miał ten punkt dość wysoko albowiem rzekł:
"Choćby wojna wybuchła przeciw mnie, Nawet wtedy będę ufał" - Ps 23:3b
"Ufaj, synu, odpuszczone są grzechy twoje" - Mat 9:2
"Ufaj, córko, wiara twoja uzdrowiła cię" - Mat 9:22
"Ufajcie, Ja zwyciężyłem świat" - Jan 16:33
Zaufałem Chrystusowi memu Panu .On jest Super Duszpasterzem...Jest drogą ,prawdą i żywotem wiecznym...Zbawcą............................
OdpowiedzUsuń